กิจวัตร กิจกรรม และประสบการณ์ให้มาพร้อมกัน
ความสุขของหลวงพ่ออีกอย่างหนึ่ง นอกเหนือจากการปฏิบัติธรรม คือ เห็นทุกคนรักการปฏิบัติธรรม ถ้าเห็นใครรักการปฏิบัติธรรม ลงมือปฏิบัติธรรม เห็นเขานั่งหลับตาทำภาวนา จะรู้สึกชื่นใจเป็นอย่างมาก พอเห็นเขาสนใจการปฏิบัติธรรมอย่าว่าแต่เข้าถึงธรรมเลย แค่เห็นเขานั่งขัดสมาธิคู่บัลลังก์ตั้งกายตรง ดำรงสติมั่นทำภาวนาแค่นั้นก็เป็นสุขใจแล้ว อยากให้กิจวัตรกับกิจกรรมของลูก ๆ ในองค์กรเราไปด้วยกัน อยากให้เป็นอย่างนี้
น่าประหลาดใจเหมือนกันนะ ในกรณีที่สาธุชนทั้งหลายเขาเข้าถึงธรรมกันได้ ทั้ง ๆ ที่เขาก็มีกิจกรรมของเขาในทางโลก มีภารกิจมากมายแต่ทำไมเขาถึงสามารถปฏิบัติธรรมควบคู่กันไปได้จนกระทั่งได้ผลของการปฏิบัติที่ดี แล้วทำอย่างไรเราจึงจะได้อย่างนั้นบ้าง “กิจวัตรกิจกรรมและประสบการณ์มีมาพร้อมกัน” กิจวัตรก็สวดมนต์ ทำภาวนา กิจกรรม คือ งานหยาบที่ได้รับมอบหมายจากหมู่คณะ และประสบการณ์ คือ การเข้าถึงธรรมะภายใน ทำอย่างไรนะถึงจะให้ไปด้วยกันได้ ทำอย่างไรดี...แล้วทำอย่างไรจึงจะให้ทั้งสามอย่างไปด้วยกันได้ โดยที่ประสบการณ์ภายในเข้าถึงจุดที่หยุดนิ่งได้อย่างสมบูรณ์ มีความสุขจากสมาธิ เห็นแสงสว่าง เห็นดวง หรือองค์พระ กิจวัตร กิจกรรม และประสบการณ์ให้มาพร้อม ๆ กัน ไม่ค่อยมีองค์กรใดที่เขาจะกำหนดเวลานอนให้ มีแต่องค์กรของเรา ซึ่งหลวงพ่อเป็นผู้กำหนด แต่พอถึงเวลาก็ไม่ค่อยอยากจะนอนกันทำกิจกรรมเพลิน ๆ ไปเรื่อย ๆ แต่พอเวลาให้นั่งหลับตาทำสมาธิกลับอยากจะนอน หลวงพ่อก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน แปลกจังเลย
อยากให้เสียงของหลวงพ่อนี้ได้ยินไปถึงหูของสมาชิกทุกคนในองค์กรจังเลยว่า “หลวงพ่อปรารภอย่างนี้ กิจวัตรกิจกรรมประสบการณ์กลืนกันไปเลย”
น่าเจ็บใจจริง ๆ นะ โอ้โห... ชาวโลกมีภารกิจมากมาย เป็นภารกิจที่จะต้องไปแข่งขัน มีคู่แข่ง มีคู่แค้น มีความทุกข์ทรมานเต็มไปหมด แต่เขาก็ยังสามารถบรรลุเป้าหมาย ในขณะที่กิจกรรมของเราเป็นการบุญ การกุศล คอยเชียร์คอยให้กำลังใจสาธุชนทั้งหลายเขาให้เข้าถึงพระธรรมกาย เราเป็นเชียร์ลีดเดอร์ที่ดีทีเดียวเชียร์ไปนี่...แหม ฉิวเลย แต่เป็นนักกีฬาที่ยังไม่ประสบความสำเร็จทำอย่างไรดีนะ...ให้มันฉิวทั้งคู่
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่มที่ ๖
